تأثیر عدم نقدشوندگی سهام بر نزدیک بینی مدیریتی

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر عدم نقدشوندگی سهام بر نزدیک بینی مدیریتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا تعداد 124 شرکت با روش نمونه گیری حذفی برای دوره زمانی 1385-1393 مورد بررسی قرار گرفت. برای اندازه گیری عدم نقدشوندگی سهام از معیار آمیهود (2002) و جهت اندازه گیری نزدیک بینی مدیریتی از شاخص های انحراف از فعالیت های عملیاتی واقعی و مدیریت سود واقعی استفاده شده است. از رویکرد داده های ترکیبی برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که عدم نقدشوندگی سهام بر انحراف از فعالیت های عملیاتی واقعی تأثیر مثبت و معنی داری دارد. بدین معنی که با افزایش ریسک نقدشوندگی احتمال انحراف از فعالیت های عملیاتی واقعی افزایش می یابد. همچنین در پژوهش حاضر مطابق با تحقیقات گانی (2010) و رویچودری (2006) از رویکرد سال- شرکت های مظنون به مدیریت سود برای شناسایی شرکت هایی که انحراف از فعالیت های واقعی آن ها با هدف مدیریت واقعی سود بوده است، استفاده گردید و نتایج نشان داد شرکت های با عدم نقدشوندگی بالا مدیریت واقعی سود فزاینده را در سال جاری تجربه می کنند.